رفت که رفت ...

قلاده اش را می اندازم گردن دیگری !

خدایا

دلگیر نشو از من،

ولی دنیایت ته نامردیه...

یادت هست روزی پرسیدی این جاده کجا می رود؟

ومن سکوت کردم...

دیدی؟ جاده جایی نرفت !

آن که رفت تو بودی ! تو ...

پرسیدن چند سال داری؟

گفتم: روز های تکراری عمرم را خط بزنی،

کودکی چند ساله ام...

بین این همه که جان آدم را به لب می رسانند،

اسم عزراییل

بد در رفته...

تو را با آخرین سیگاری که به یادت کشیدم،

به ته کفشم سپردم...